Jabłonie Owoce miękkie Owoce pestkowe

Rozwiertek nieparek i ogłodki – coraz groźniejsze szkodniki w polskich sadach

uszkodzenia spowodowane kornikami

W ostatnich latach wzrasta częstość występowania szkodników, które dotychczas nie stanowiły istotnego zagrożenia. Do takich szkodników w uprawach sadowniczych należą chrząszcze z rodziny kornikowatych (Scolytinae): rozwiertek nieparek (Xyleborus dispar), ogłodek jabłoniowiec (Scolytus mali) i ogłodek szorstki (Scolytus rugulosus). Są to owady, które preferują drzewa osłabione, a  przedłużające się okresy suszy w ostatnich sezonach wegetacyjnych niekorzystnie wpływają na kondycję drzew owocowych.

Sadownicy często nie są świadomi wielkości zagrożenia ze strony tych szkodników, dlatego warto zapoznać się z krótką charakterystyką tych szkodliwych chrząszczy.

Gatunek Rośliny żywicielskie Opis szkodnika Biologia Objawy żerowania
Rozwiertek nieparek (Xyleborus dispar) Jabłonie, grusze, śliwy, czereśnie, wiśnie, winorośl oraz wiele gatunków drzew, głównie liściastych (dęby, olchy, buki) Jaja – białe, błyszczące.Larwy – beznogie, barwy białej z brązową głową.Dorosłe chrząszcze – czarnobrunatne z głową ukrytą pod przedpleczem: samce – 2 mm (niezdolne do lotu), samice – 3,5 mm (potrafią latać). Zimują dorosłe chrząszcze. W kwietniu i maju następuje wylot szkodników. Samice przelatują na inne drzewa, gdzie drążą chodniki, do których składają 30 – 40 jaj. Wylęgłe larwy nie powiększają chodników, lecz odżywiają się grzybami wprowadzonymi do żerowiska przez samicę. Przepoczwarczenie następuje w lipcu, a wylot dorosłych chrząszczy – wiosną następnego roku. Krótki chodnik, wydrążony prostopadle do osi pędu od którego odchodzą wydrążone w górę i w dół chodniki boczne, długości ok. 12 cm.U nasady zasychających krótkopędów – małe otwory (wejścia do chodników macierzystych).Zasychanie i wyłamywanie się całych gałęzi lub drzew.
Ogłodek jabłoniowiec (Scolytus mali) Jabłonie i inne drzewa owocowe, sporadycznie osika, wiąz, leszczyna, głóg, jarzębina Jaja – żółtawe.Larwy –  beznogie, barwy białej, z brązową głową.Dorosłe chrząszcze – czerwonobrązowe, z widoczną głową spod silnie rozbudowanego przedplecza, długości 4 mm. Zimują larwy w korytarzach. Po przepoczwarczeniu, zwykle w maju, wylatują chrząszcze. Po tzw. żerowaniu uzupełniającym (na rozetach liściowych) samice wgryzają się pod korę, gdzie drążą chodnik macierzysty i składają w nim do 80 jaj. Wylęgające się larwy drążą korytarze boczne. Wylot chrząszczy II pokolenia odbywa się od sierpnia do września, czasem nawet października. Na korze pni i gałęzi otwory o średnicy 1-2 mm. Pod korą widoczne żerowisko wydrążone przez larwy (chodnik macierzysty i do 80 chodników bocznych, biegnących w początkowym odcinku prostopadle do niego, a następnie prawie równolegle do chodnika macierzystego.Wiosną chrząszcze mogą wgryzać się także do rozetek liściowych powodując ich zasychanie.
Ogłodek szorstki (Scolytus rugulosus) Drzewa owocowe, rzadko buk, grab, brzoza, wiąz, głóg, jarzębina, czeremcha i kruszyna Chrząszcze ciemnobrązowe lub czarne, długości 1,4 – 3,2 mm. Biologia zbliżona do poprzedniego gatunku. Żerowisko mniejsze niż u ogłodka jabłoniowca. Chodnik macierzysty przebiega wzdłuż włókien drewna, czasem skośnie. Chodniki boczne długie, niekiedy krzyżujące się.

Warto przeglądać pnie i pędy drzew owocowych pod kątem obecności niewielkich, 1-2 mm otworków (zwłaszcza takich, w których widoczne są trociny i wypływający sok) mogących świadczyć o obecności chrząszczy z rodziny kornikowatych.

Uszkodzenia spowodowane przez kornikowate
Uszkodzenia spowodowane przez kornikowate

Co sprzyja kornikom?

  • Słaba kondycja drzew związana z warunkami stresu środowiskowego, np. suszą lub okresowymi podtopieniami
  • Uszkodzenia mrozowe
  • Występowanie chorób kory i drewna
  • Uszkodzenia herbicydowe drzew
  • Niedostateczne nawożenie

Monitoring

Zwalczanie chemiczne korników możliwe jest jedynie w czasie ich lotu, który można monitorować za pomocą  pułapek panelowych, szczelinowych oraz pułapek lepowych.

Niewielu sadowników wie, że do monitoringu rozwiertka nieparka można użyć pułapek REBELL® Rosso opracowanych przez Szwajcarską Federalną Stację Badawczą Agroscope Chanings Wädenswil (ACW). Zaletą tych pułapek jest możliwość (po zakończeniu monitoringu) umycia pułapki i zastosowania ponownie po nałożeniu nowego kleju.

pułapka REBELL® Rosso
pułapka REBELL® Rosso

Niestety, silnie zasiedlone drzewa należy usuwać z sadu, a drewna pozyskanego z tych drzew nie należy składować w pobliżu sadów.