Kolejny artykuł, w którym zamieszczamy kolejna porcję praktycznej wiedzy jak biologicznie zwalczać przędziorki stosując pożytecznego drapieżcę – czyli dobroczynka gruszowca.
W tym artykule polecamy informacje kiedy najlepiej wprowadzać dobroczynka do sadu lub na plantację i jak o niego dbać, żeby długo i skutecznie działał w naszych uprawach.
Dlaczego dobroczynek musi być wprowadzany do upraw późną zimą lub na przedwiośniu, a nie np. na przełomie wiosny i lata?
Po przezimowaniu, samice dobroczynka stają się aktywne już w okresie pękania pąków kwiatowych, a po kwitnieniu jabłoni składają pierwsze jaja na dolnej stronie liści. Opaski zawierają zapłodnione zimujące samice, dlatego optymalnym terminem na wprowadzenie tego drapieżcy do kwater sadowniczych lub na plantację czy do ogrodu jest okres jeszcze przed nabrzmiewaniem pąków drzew owocowych, a więc zima i przedwiośnie – czyli od stycznia do marca.
Czy filcowe opaski z dobroczynkiem są dostępne cały sezon?
Opaski nie są dostępne cały sezon. Należy pamiętać ,że dobroczynki to żywe organizmy i trzeba je wcześniej wyhodować, tak aby były dostępne na czas introdukcji do sadów i ogrodów.
Opaski są dostępne w sprzedaży od stycznia do marca, ale warto wcześniej złożyć zamówienie, żeby mieć gwarancję dostawy i wprowadzenia dobroczynka na plantację w optymalnym terminie.
Czy można przechowywać opaski, jeśli tak to w jakich warunkach?
Zalecamy umieszczenie opasek w sadzie lub na plantacji od razu po ich otrzymaniu. Jeżeli nie ma takiej możliwości, można je przechowywać przez krótki czas, maksymalnie do końca marca, w temperaturze poniżej 5 °C, najlepiej w lodówce. Przechowujemy w opakowaniu foliowym, zapewniając dostęp powietrza, nie dopuszczając do wyschnięcia opasek. Pamiętajmy, że ujemne temperatury nie są szkodliwe, ale wyższe tj. powyżej +5°C mogą szybko spowodować aktywację dobroczynka i opuszczenie przez niego opasek przed umieszczeniem na drzewach lub krzewach.
Czy co roku muszę zawieszać nowe opaski czyli powtarzać introdukcję?
Ponowne zawieszanie opasek zwykle nie jest konieczne. Ograniczając stosowanie nieselektywnych pestycydów możemy spodziewać się, że w ciągu 2-3 lat po introdukcji dobroczynka w sadzie, powstanie stabilna populacja tego pożytecznego drapieżcy, która utrzyma liczebność przędziorków/szpecieli poniżej progu ekonomicznego zagrożenia.
Zdarza się jednak, że populacje szkodników są bardzo duże (np. pordzewiaczy) w nowo posadzonych kwaterach sadowniczych, pomimo, że elitarny materiał szkółkarski powinien być wolny od szkodników czy chorób. W związku z tym konieczność wykonania standardowych, chemicznych zabiegów ochronnych przeciwko szpecielom nie pozostanie obojętna dla dobroczynka, a jego introdukcja może skończyć się niepowodzeniem.
Dlatego przed podjęciem decyzji o wprowadzeniu dobroczynka do danej uprawy warto już sezon wcześniej dokładnie lustrować sad lub plantację i ocenić wielkość populacji szkodników i w razie potrzeby obniżyć ich liczebność przy użyciu akarycydów wcześniej, tak aby intensywne zabiegi chemiczne nie były konieczne w roku introdukcji dobroczynka.
Jak chronić uprawy, aby dobroczynek gruszowiec był inwestycją na lata? Jakie środki są szkodliwe dla dobroczynków?
- Przed podjęciem decyzji o zwalczaniu przędziorków i pordzewiaczy, wykonujemy lustracje w sadzie na obecność tych szkodników. Zwykle nie występują one we wszystkich kwaterach, w związku czym, jeśli zaistnieje konieczność ich zwalczania, to ewentualny negatywny wpływ akarycydów na dobroczynka nie będzie obejmować całego sadu.
- Na przedwiośniu wielu sadowników przystępuje do pierwszych oprysków przeciwko szkodnikom. W tym okresie powszechnie stosowane są preparaty olejowe zawierające np. olej parafinowy lub rydzowy. Oleje działają kontaktowo i są przeznaczone do mechanicznego unieszkodliwiania roztoczy i owadów, uniemożliwiając lub ograniczając im wymianę gazową. Wykorzystywane są do niszczenia zimujących stadiów szkodników m.in. mszyc, miodówek, przędziorków, szpecieli, miseczników. W sezonach charakteryzujących się brakiem anomalii pogodowych zabiegi olejowe zwykle stosowane są w sadach od fazy pękania pąków do fazy zielonego pąka w okresie ciepłej pogody na suche gałązki (optymalna temperatura powyżej 8°C). Noc poprzedzająca zabieg i kolejne 2-3 noce powinny być bez przymrozków. Niestety aplikacje w trochę późniejszym okresie, chociaż są efektywne wiążą się z dużym prawdopodobieństwem wystąpienia fitotoksyczności na młodych, delikatnych listkach. Z kolei zbyt wczesne wykonanie zabiegu w okresie bezlistnym może być nieskuteczne.
W związku z tym terminy aplikacji opasek z dobroczynkiem gruszowcem są uzależnione od zastosowania preparatów olejowych w sadzie.
Opaski należy wywiesić dopiero po kilku dniach od zabiegu!
- Planując ochronę sadu rezygnujemy ze stosowania szczególnie szkodliwych dla dobroczynka pyretroidów, także w okresie wczesnowiosennym.
- W roku introdukcji dobroczynka gruszowego stosujemy selektywne lub przynajmniej częściowo selektywne środki ochrony roślin.
- Pamiętajmy, że akarycydy stosowane do zwalczania przędziorków i szpecieli są także szkodliwe dla dobroczynka gruszowca.
- Ograniczamy stosowanie środków zawierających abamektynę w przypadku zwalczania przędziorków lub rezygnujemy z nich jeśli chcemy je wykorzystać do zwalczania zwójek w sadzie.
- Preparaty siarkowe, w tym tzw. ciecz kalifornijska również negatywnie wpływają na populacje pożytecznego dobroczynka.